De wind blaast zacht over mijn huid
Sneeuwklokjes openen hun kopjes in het gras
Een glas thee bij mijn voeten
De wind blaast zacht over mijn huid
De eerste zonnestralen in de tuin
Vogels zitten op een kale tak
De wind blaast zacht over mijn huid
Sneeuwklokjes openen hun kopjes en kijken mij aan
Waarom toch dat glas thee aan mijn voeten? Geeft mij dat het ultieme lentegevoel? Ik heb geen idee. Dan ineens weet ik het. Ik heb een foto van het voorjaar dat ik eindexamen deed. Ik zit in de tuin te leren. Je kunt zien dat ik een koekje eet. Een glas thee staat bij mijn voeten. Op de foto kun je dat niet zien, maar ik weet het nog heel goed. Mijn armen zijn nog niet gebruind door de zon. De broekspijpen voorzichtig opgerold. Die tijd dus, ik haalde in dat jaar ook mijn rijbewijs, maanden geen verplichtingen, een heel leven dat nog alle kanten uit kan.